Barefootevenement 2015

Nee, weer een blog over voeten! Terwijl het toch de intentie is te schrijven over álles in het leven over wat de mens blij, gezond en creatief houdt? Nou, dat is ‘m nu juist. Ik kom niet van die voeten af, je kan er gewoon niet omheen.

‘Maar je doet toch al yoga, doe je niet te veel?’ wordt er dan gevraagd, door m’n moeder bijvoorbeeld, die tegenwoordig altijd in is voor een kritische noot.

Nee, het is niet en nooit te veel, want júist door yoga kan je niet om die voeten heen. Kort door de bocht: Volgens de yoga filosofie is het lichaam een bezield bewegingsapparaat, een prachtig en ingenieus kunstwerk, dat middels ademhaling, beweging en meditatieve mentale processen steeds beter mindful in contact leert te zijn met zichzelf en de wereld eromheen.

Niet iets voor leuk een maandje; maar een levenswerk in feite, en dat betekent, dat je beter gaat opletten. Een disbalans of kleine blessure ergens in het lichaam compenseert zich, en uit zich vaak weer in klachten op andere plekken. En ja, je kan wel aan alles werken, je in allerlei bochten wringen, veel sporten buiten, en veel naar die yogales gaan, lekker fanatiek gezond doen, maar dan die voeten vergeten? Pijn elders in het lichaam komt heel vaak uit de voeten of de benen vandaan.

Ik ben nu inmiddels grote fan van de barefoot movement, een stroming die binnen de sport- en yogakringen steeds grotere navolging krijgt. Onze voeten willen ook voelen. Laat die meer dan 600 botjes, spieren en pezen allemaal meedoen! Die hebben heel eigen specifieke workouts nodig, voeten zijn complexe lichaampjes op zich. Als we schoenen dragen gebruiken we niet meer dan 20% (red. sorry, -nog- niet wetenschappelijk, gokje) van de bewegingsmogelijkheden van de voeten, en die hebben invloed op de rest van ons hele lichaam, zowel ons lichamelijk als geestelijk welzijn.

En ik zeg, als roeptoeter voor alles wat goed is: Bevrijd de voeten uit die stijve gevangenis-schoenen met te dikke zolen! Red die pijnlijke stijve voeten, loop zoveel mogelijk blootsvoets; leer opnieuw lopen en schaf een paar barefoot schoenen aan.

Hier een mini impressie van het zeer inspirerende barefoot evenement gisteren in Hilversum sportpark. Er werden de hele dag workshops gegeven, voor en door sporters, wandelaars, bergbeklimmers, vechtsporters, voetendeskundigen, en ook een paar van ons uit de yogakringen en bio-mechanica fans van Katy Bowman waren erbij. Heel inspirerend en leerzaam allemaal!

foto Ron Heijman

Mida Schutte de voetengoeroe met fan

Dit is niet alleen voor natuurfreaks, wandelaars of bergbeklimmers. We lopen allemaal. Ook wij schrijvers lopen (sommigen van ons juist vaak!). En ik merk, wees extra lief voor je voeten, je krijgt meer energie, meer ruimte in ‘lichaam en geest’ en dus meer creativiteit. Hou die barefoot movement in de gaten.

Kijk op de FB pagina voor meer barefootnieuws en evenementen. En kom zelf eens kijken en voelen. Ik ben er ook, opnieuw leren lopen.

Free the feet, free the mind!

Barefootevenement 2015: www.facebook.com/events/652084338234486/

 

 

 

‘Psoas workshop..?’, wat is dat nu weer, zo reageren de mensen die de psoas niet kennen, met een vies gezicht. ‘Het klinkt als een geslachtsziekte!’ Ik houd als schrijver niet van onaantrekkelijke woorden, en was ook geen fan van het woord. ‘O ja, de psoas, dat is weer iets nieuws, helemaal in de mode, toch?’, wordt er ook nog geroepen. Maar ik volgde een psoas workshop bij Daan Timmers van Yoga Lab en ben nu keihard fan geworden van de spier(groep) sinds ik weet dat ik ‘m heb en waarom! En dan went zo’n woord.

Technische informatie: De psoas is een van de grootste spieren in je lichaam (polsdik!). Hij loopt van je onderste rugwervels (T12) naar de binnenkant van je dijbeen, aan de voorkant van je wervels en achter je organen. De psoas is samen met de iliacus verantwoordelijk voor de beweging van je heupen en bovenbenen. Deze spiercombinatie heet de iliopsoas. De psoas beïnvloedt de stand van je bekken, heupen en wervelkolom en is dus zeer belangrijk voor gezond bewegen. Met een te strakke of te slappe psoas wordt het leven lijden. En dat willen we niet natuurlijk.

Functie: De psoas is een beenheffer, die wordt aangestuurd door het zenuwstelsel, en reageert met name op stress, dan ‘gaat hij aan’ bij de fight-flight-freeze reflex. Daarom wordt de psoas ook wel de vluchtspier genoemd. Bij dieren (en mensen dus) zet hij je op scherp bij stress als er een natuurlijk vijand in de buurt komt. In onze moderne samenleving staan we eigenlijk altijd op scherp, ook in de vrije tijd worden we graag geprikkeld, en we hebben niet goed meer door wanneer dat nu eigenlijk te veel is. Bij dieren kun je heel goed het verschil tussen spanning en ontspanning zien. Beeld: Hertje staat in het veld te grazen. Er komt een boze wolf aan, hertje staat meteen strak, vooral de psoas, om er als een haasje vandoor te gaan. Wolf heeft geen trek, en is op zoek naar een wolvin wellicht, en loopt rustig verder. Onze held het hertje kan weer opgelucht ademhalen, schudt de flanken (de psoas!!) los, en gaat vredig door met grazen. Dus dieren ontspannen op natuurlijke wijze. Maar wij overprikkelde mensen staan eigenlijk altijd ‘aan’. We hebben dat schudden verleerd. De stressgerelateerde klachten kennen we: slapeloosheid, rugklachten, hoofdpijn. Slechte zaak die stress.

In de sympathieke Yoga Lab studio bij de Nieuwmarkt in Amsterdam wordt er door eigenaresse Daan, een van de eerste in de psoas gespecialiseerde yogadocenten in Nederland, workshops gegeven, vol informatie en inzichten en oefeningen over de psoas. Maar vooral bij het TRE tension release exercise program, om dat losschudden weer te leren,  loopt het storm! Dit is helemaal geen modegril, zoals wordt ingezien door steeds meer geïnteresseerde yogi’s, therapeuten en leraren die zich bezig houden met lichaams- en bewegingswerk. Voortschrijdend inzicht heet dat.

Mijn leuke holle ruggetje bijvoorbeeld blijkt nu het gevolg van een superstrakke en taaie psoas, opgelopen door tien jaar  aan een computer vastgegroeid te zitten. Want dat vele zitten betekent voor de slimme psoas dat hij zichzelf gaat inkorten; en ga dan maar weer eens lekker staan, lopen en hardlopen met dat stijve bekken. Gevolg voor mij; klachten in mijn linkerheup en knie. Niet fijn van voor een overactieve vijftig plusser die probeert charmant te blijven. Het vooruitzicht om met een hippe rollator te lopen over een paar jaartjes maakt mij niet blij. Dus ontspannen en rekken die jongens! De informatie en oefeningen die ik van de enthousiaste en geïnspireerde Daan bij de psoas workshop kreeg zijn geweldig, en de TRE workshop is een aanrader voor jong en oud. En, met mijn heup komt het weer goed!

MW

TRE bij Yoga Lab: www.yogalab.nl/tension-releasing-exercises-tre

Eerlijk gezegd was ik nooit eerder op de Fiets en Wandelbeurs; ik dacht dat dat voor die grijze kortharige sportieve en niet van elkaar te onderscheiden doelgroep was. Maar nee! Zoals wel vaker, een vooroordeel dat terzijde  kan worden geschoven.

En ik leer tegenwoordig snel, want als yogajournalist moet je zorgen dat je op de hoogte blijft van alle ontwikkelingen op gezond-bewegingsgebied, en er bleek op deze beurs van álles te zien en beleven. Mind, body en soul hoor! Bovendien mensen in alle soorten en maten, zoals het hoort.

Een van de ontwikkelingen die mij (onder andere) vanuit  yoga oogpunt mateloos interesseert, is de gezonde voet, en daarmee ontkom je niet aan de barefoot movement. Een bezoek aan de stand van de vrienden van De Trek Barefootstore stond bovenaan het lijstje.

We werden door enthousiaste voetenvriend van De Trek Barefootstore Hans Vos opgewacht en meteen mee naar boven genomen voor een lezing van barefootcoach Pepijn van Ballegooijer. Waaarom is dat bloetsvoets of op barefoot shoes lopen nu zo gezond?

Pepijn legde met humor en verve aan een zeer geïnteresseerd publiek in een uurtje uit dat de voet een anatomisch complex geheel is: zeshonderd! voetbotjes inclusief weefsels en pezen, met beendergewelfjes, grote en kleine spieren. Die ingenieuze voeten worden zwaar belast; ze dragen ons hele lichaamsgewicht dag in dag uit, meestal op niet goed passende met name voor de tenen te krappe schoenen, terwijl die tenen en spiertjes maar een ding willen: bewegen! Dat betekent voor het lopen: voorvoet, hiel, goed afwikkelen die voet, 1-2-3, en bodemcontact voor de voetzool.  Het is te veel informatie voor een uurtje basisuitleg, geeft Pepijn toe, maar daarvoor naar google en het volgen van loopclinics.

Na de lezing heb ik bij Hans en Pepijn nog even kritisch doorgevraagd, maar er is geen speld tussen te krijgen. Dit zijn enthousiaste idealisten, die gewoon een waanzinnig goed product verkopen. Ik zeg; iedereen aan de barefoot schoen, of in elk geval een van de varianten in de overgangsfase.

Steeds meer sporters, yogi’s, wandelaars en vooral runners ontdekken massaal de voordelen van de dunne of zelfs barefootzool voor de  gezondheid van het hele lichaam.

Maar nu verder op de beurs, die voeten van de vloer: we hebben bij de fietsbaan tandems uitgeprobeerd, dat was lachen! En dan de elektrische tandem, die is zeer snel en levensgevaarlijk. Dat was zeer spannend. Ook het vooroordeel over tandemfietsen en hun bereiders heb ik geheel moeten bijstellen. Rock & Roll!

 

Kijk en als kleine toegift: op deze beurs zijn ook tafeltjes waar mensen hun reiservaringen willen delen. Dat was verdomd leuk voor een story-gek in hart en nieren! Deze mensen reizen met 11 kilo bepakking, alles uitgestald op hun tafeltje. Het was net een VPRO kinderprogramma. Dat bedenk je niet, zo leuk en lief. En deze leuke ouderen lijken helemaal niet op elkaar, zo wil ik ook oud worden.

Nog iets moois gezien; trekvakanties in onherbergzame gebieden, het zag er prachtig uit allemaal, inclusief gnoes, sledehonden en sjamanen.

Ik ga voortaan alle beurzen af. Tijd genoeg… maar niet heus, maar wel mind-body-en- soul-verlichtend.

MW

info barefoot en loopclinics: www.trekbarefoot.nl

Een OVOG (ontzettend vette ochtend gedachte) in het kader van Grootste Belang in het nieuwe jaar: bijna belangrijker dan gezondheid, lezen, schrijven, yoga, goed eten, buiten wandelen, hardlopen, soepele voeten, etcetera, is vriendschap! Soms belangrijker bijna dan familie. Die trekken nog wel eens een eigen plan, en willen niet meewerken aan idealistische wereldbeeld gedachten. (De vrienden ook niet allemaal trouwens).

Voordelen van vrienden; gratis, het geeft een goed gevoel, je kan ermee lachen én huilen, het ontspant en relativeert, ze blijven van je houden ook al ben je soms onverstandig, ze zijn helpdesk en psycholoog. En nog veel meer. ps je moet al deze dingen ook voor hen zijn natuurlijk; nooit vergeten.

Hoe maak je dan vrienden vraagt de eenzame  persoon zich wellicht af? Gewoon aardig zijn voor je medemens, dan heb je er zo 100. Wel oppassen want het kan in de papieren lopen zoals bij mij; ik coach en geef les en vind mijn ‘klanten’ meestal zo leuk dat ik ze geen geld wil vragen voor mijn schrijf, yoga, gezondheid- en levensadviezen. Als je geen geld vraagt voor aardig zijn, krijg je nog meer vrienden, pas maar op. Ik ben er nog steeds niet uit. Hopelijk gaat de tv serie dit jaar eindelijk door. Ik heb nu wel een agent die gaat onderhandelen. Krijg ik daar tenminste voor betaald.

Vanavond eetfeestje vanwege de 20ste verjaardag van mijn tweeling. Ik zal morgen de foto posten van familie en vrienden. Ik heb niet iedereen kunnen uitnodigen: sorry, het is natuurlijk hun verjaardag en VOL. ps nemen jullie een fles goeie biologische wijn mee? Of appeltaart, of gezonde bitterballen. Of alledrie.

Nog even voor 2015: Mijn goede voornemen van dit jaar: nog meer vrienden maken. Nog beter op m’n lichaam letten. Een ontzettend goed magazine maken; met m’n vrienden!

Tip voor jullie: Nog beter op je lichaam letten, en, mij helpen met het magazine (please)!

Liefs van julie (blog)vriendin Marciel

Vragen? Mail me maar: info@marcielwitteman.nl

Vandaag met Daan en Patric van Yogalab, met hun dochtertjes, naar de nieuwe barefootstore geweest op de Rozengracht (A’dam). Ik heb nu van die zwarte barefoot sluipers, met tenen! Op het eerste gezicht elegante ballerina’s maar bij goed kijken: die tenen! Apinnenvoetjes!

Tja, en nu maar oefenen. Elke dag een uurtje. Want mijn arme inmiddels 50+ tenen heb ik vanaf m’n 16e ongeveer in krappe hooggehakte schoenen gewurmd. En ja hoor het cliché: ik kon er alles op en mee. Mijn lichaam met hakken legde meer gewicht in de schaal. Dat voelde zo. Dat voelde goed. Stoer en sexy waren die powerheels.

Al snel gaven mijn kleine en een na kleinste teen het op en groeiden vrolijk onder de anderen door naar binnen. Mijn stiefvader, een niet altijd subtiele maar zeer eerlijke man (Duits bloed), verkneukelde zich tijdens een vakantie verbaasd bij de aanblik van mijn jeugdige bedorven tenen; ‘Wat lollig die kromme knakworsten!’ Dat kwam hard aan, ik was 17.

Die scheve tenen konden volgens een orthopedisch chirurg heel misschien een stukje rechter worden door ze op twee plekken te breken en dan te spalken. Maar dat wilde hij niet garanderen, echt mooi werd het niet meer. Hij liet me beleefd en hoofdschuddend uit. Ik moest er maar een nachtje of veertien over slapen. Dat had ik niet nodig; deze man was een vrouwenhater en enge tenenbreker. Die liet ik niet onder narcose aan mijn voeten zitten. Een viespeuk met een voetenfetish. Ik vond mijn knakworstjes opeens heel lief.

En nu, jaren later, ouder, wijzer en inmiddels critical alignment yogaleraar, als tweede beroep, heb ik mijn hele lichaam inmiddels behoorlijk ontstresst. Ik ben ontknoopt,well-aligned, heb een keurig rechte yoga-rug, kortom, ik ben een getransformeerd zichzelf beademend ontspannen soepel jeugdig o zo bewust goed geolied organisme…

Maar waarom dan toch die krakende knie? En stramme pootjes als ik opsta? Steeds weer opspelende stijve heupen? Toch niet door die hakken die ik tegenwoordig nog draag, naar opdrachtgevers, of naar een feest? Die een schaduw zijn van al die naaldhak-achtige variaties uit mijn jongere jaren.

Op aanraden van YogaLab’s Daan en andere alignment collega’s, lees ik het boek van bio-mechanica Katy Bowman (MS, en internationaal doorbrekend alignment goeroe): ‘Every woman’s guide to foot pain relief

Een mega eye-opener. Nu weet ik dankzij Katy beter; het zijn niet alleen die twee teentjes. De voorvoeten staan scheef, en m’n lichaam werd door die hakken schuin verticaal naar voren gekanteld, dus jaren lang alle spieren van m’n lichaam misbruikt om toch maar wel rechtop te blijven lopen.

Ik ben om, en doe braaf tijdens de dagelijkse taken zoveel mogelijk voetoefeningetjes. En stretch daarmee de kuiten, heupen en hamstrings weer een beetje terug, de juiste richting op. Best lekker eigenlijk.

Nu nog de laatste hoge hakken de deur uit, en dan naar opdrachtgevers in mooi pak, maar daaronder geen hakken meer, maar zwarte apinnenvoetjes? Niet sexy is eerlijk gezegd een understatement. Maar ja, dat vond ik van de Uggs en de Birckenstocks ook. De teenschoenen zijn er ook in roze, maar zo ver ben ik nog niet. Volgens mevrouw Bowman worden de barefoot-teenschoenen vanzelf wel ooit hip en misschien zelfs sexy. Een kwestie van wennen en tijd. Hoewel je mij nooit in Uggs zal zien.

Ben benieuwd. Ik doe m’n best. Wie weet speel ik over een jaartje misschien saxofoon met m’n voeten. Dat zou op straat wel eens enorm opzien kunnen baren en een leuke bijverdienste blijken. Altijd meegenomen.

Meer weten over barefoot, hier alvast een tip, want de bewust-voeten beweging en de barefootmovement groeit, en ik ken nog meer geweldige leraren!

MW

Blogs van Katy Bowman over barefoot:

http://www.katysays.com/?s=barefoot&submit=Search

 

 

 

Vanochtend, zondagochtend gaf ik yogales aan een groepje medetuinders op ons tuinpark Rust en Vreugd. Vriendin, collegatuinder en yogadocente K. en ik doen dat samen, om en om. Het hele tuinseizoen elke zondagochtend staan we om kwart voor elf de kantinevloer te vegen, leggen we matjes klaar en proberen we geen koffie te drinken voor de les. K. kan daar wel tegen, maar ik ga ratelen. En dat is dan vermoeiend voor de leerlingen die daar opgefokt van raken en juist komen voor ontspanning.

Tuinliefhebbers hebben door hun verbinding met de natuur al behoorlijk wat natuurlijk yogagevoel, maar zijn wel vaak zo stijf als een hark (ha!). Met gebogen ruggen zwoegend, ploegend, onkruid trekkend en spittend in de kleigrond gebruiken ze hun lichamen intensief, maar niet bewust. Er wordt geklaagd over lage rugklachten, stijve schouders en nekken.

Vanochtend ging m’n lesverhaal, helemaal critical alignment basis, over het ontspannen van de bovenrug, en het dieper plaatsen van de bovenrugwervels tussen de schouderbladen. De tuinleerlingen mochten lekker lang ontspannen op de zg. bovenrugstrip, waarna we langzaam opbouwden naar draaibewegingen met de rug. Eerst met de rug op de vloer, dan op de buik met sterke rug,  naar zittend draaien met nek en gezicht in een o zo  sierlijke boog naar achteren. Het zag er weer prachtig uit.

Het doel is de opbouw naar de beroemde en beruchte uitdagende trikonasana, de staande gedraaide hoek, maar dat red je NOOIT in een uurtje. Bovendien gaat het toch om de weg er naar toe? Volgende week meer voor de yogi’s: een stukje onderrug versterking en dan op naar de trikonasana; met de voeten/wortels stevig in de grond en de takken/armen wijd uiteen. Dat spreekt ze vast wel aan.